Zal ik dan maar de spits afbijten?
Thuis vertrokken om 4u00 richting afrit 23 van de E313, een goeie 130km verderop
Buiten een hevige regenbui onderweg geen problemen gehad, iets wat op de terugweg wel even anders was. Ik kwam als eerste aan, en druppelsgewijs kwamen ook de andere beursgangers aan. We verdelen onds over 2 wagens, en vetrokken richting de ontbijtplaats. Na het ontbijt, de inkom te betalen en een preview van Huudo's kalender te krijgen, vertrokken richting Essen. Geen idee hoe het kwam, maar we reden van de eerste keer juist. Bepaalde mensen konden het wel niet laten om in de sneeuw eens goed aan de handrem te trekken op de eerste parking
Tijdens de korte wandeling naar de inkom werden we door een groep studenten van bovenaf getrakteerd op een aanval met sneeuwballen. Helaas hebben we ze niet zo zwaar kunnen terugpakken.
Eenmaal binnen hebben we rustig rondgewandeld tot we bij de stand van Honda kwamen. Om de een of de andere reden raakten we daar niet weg.
Toen we uiteindlijk toch wegraakten, vielen Sennake en Huudo hun ogen op een slotbaan. Ze begonnen al te dromen van een hevig duel en schreven hen onmiddelijk in. Ondertussen gingen de anderen kijken, en zagen hoe de wagentjes heel vaak stilvielen. Gelukkig ging het bij ins helden al heel wat beter, al ging het gepaard met heel wat miserie.
Een klein stukje verder stond dan een vers stuk vlees een auto op te geilen. Iedereen die op dat moment een camera bijhad, begon direct met foto's te nemen. Nog wat verder kwamen we bij de stand van één of andere gele buitenlandse wagen, gebouwd in de één of de andere stad, maar om de één of andere reden was het moeilijk te focussen op de wagen.
Daarna was het de beurt aan het deel van de beurs waar je zwaar verlies kon doen: modellekes kopen
De vele uitlaten, bumpers, verlichting, veringen lieten we aan ons voorbijgaan, alhoewel het soms toch we unieke beelden opleverde.
Vervolgens ging het nogmaals richting Honda. Men moet daar stilaan gedacht hebben dat we Honda personeel waren
Maar het moet gezegt worden, die civic heeft me ook wel verrast, alhoewel ik zijn koffer nog steeds afschuwelijk vind.
Dan rustig iets gaan drinken, en ondertussen proberen een spyshot maken van de dames die schuin tegenover ons kwamen zitten.
Uiteindelijk sloten de deuren, en toen we terug bij ons wagen kwamen, bleek de parking al bijna verlaten. In theorie was het simpel om naar huis te rijden, maar de piloot en co-piloot raakten het niet eens, waardoor we ons alleen maar dieper in de problemen reden. Maar gelukkig melde men achter ons dat ze een gps systeem aan boord hadden. Feit blijft natuurlijk dat we op dat moment al wel een half uur schat ik aan het sukkelen waren. Onderweg hadden we vetrgaad verkeer, waarvan we handig gebruik maakten om de nederlandse cultuur te verkennen. Bepaalde diensten heb je daar al voor €25 trouwens.
Na een eind gereden te hebben, gingen we weer gaan eten in datzelfde restaurant. Die Nederlanders zijn harde werkers, op zo'n 12u hadden ze een volledig gebouw een afrit verder gelegd. Of kwam het door iets anders?
Tijdens het avondmaal gingen de meesten van ons voor het kerstmustmenu, wat heel wat hilariteit opleverde. Een 10tal zotten aan tafel met een kerstmust op. De mensen naast ons waren opvallend snel verdwenen
Vervolgens richting Geel, waar we onze eigen wagen terugvonden. Toen begon ik aan de 130km lange weg naar huis. Na een kort bezoek aan de pechstrook was ik net enkele minuten voor middernacht thuis.